دي ٽيچرز سان ملاقات
سري لنڪن ايئرپورٽ تي گهمندي گهمندي ڏاڍو مزو اچي
پيو. ديوارن تي خوبصورت تصويرون پينٽ ٿيل هيون. صفائي جو سٺو بندوبست ٿيل هيو. اڳتي
هلندي اسان جي دوست پرتاب ۽ مظفر کوکر ڊيوٽي فري شاپ جي پڇا ڪئي ته خبر پئي ته اڳتي
آهي. ان پاسي سيڪيورٽي گارڊ بيٺل هو. جنهن اسان سڀني جا پاسپورٽ چيڪ ڪري اسان کي اڳتي
ڇڏيو. آر ٽو به ان پاسي ئي هيو. اڳتي ڪافي دڪان هيا. سوم رس جو تمام وڏو دڪان هيو،
جتي نوجوان ڇوڪريون ڪم ڪري رهيون هيون. پرتاب ان اسٽور تان پيڪيج ۾ ٻه استاد يعني
دي ٽيچرز پاڻ سان سفري ساٿي ساڻ ڪري هلڻ جو پڪو پهه ڪيو. باقي مظفر به پنهنجي مزاج
موجب پنهنجو راشن هٿ ڪيو. اهو سوم رس جون شيشيون دوستن سان ساڻ هيون. سو اتان نڪري
سامان سوڌو پاڻ اچي آر ٽو ۾ ويهي پنهنجي جهاز جو انتظار ڪري رهيا هياسين. ٻاهر
مسلسل برسات هلي رهي هئي. جنهن جي ڪري ايئرپورٽ جو ماحول به مٽجي ويو هو. هر مسافر
جي چهري تي رونق هئي. هن زون ۾ ڪافي رش ٿي ويئي هئي. سڀ انتظار ۾ هيا ته ڪيڏي مهل ٿي
بورڊنگ ٿئي.
هاڻي اعلان ٿيو هو ته اسان جو جهاز بورڊنگ لاءِ
تيار آهي. سو مسافر سڀ اميگريشن پروسيس لاءِ قطار ۾ بيهي ويا هيا. ان ئي قطار ۾ ٻه
عجيب ڪورين ڇوڪريون نظر آيون. جن مان هڪڙي جي مٿي جي وارن جو رنگ گلابي هلڪو ۽ ٻي
جي وارن جو رنگ فيروزي هيو. هي هٿراڌو رنگ ڪرايو ويو هو. هر ماڻهو جي پنهنجي
پنهنجي پسند آهي. ڪن کي ڪارا وار وڻن ته ڪن کي سفيد وار. ڪن کي وري انگريزن وارا ڳاڙها
ڀورا ناسي وار. پر هن قسم جو مٿي جي وارن جو رنگ مون پهريون ڀيرو ڏٺو هيو. مرد
حضرات ته ٺوڙهه ڪرائي پيا گهمن. ٺوڙهه به هاڻي فيشن ٿي ويو آهي. پر ڪن کي وارن جو
مسئلو آهي. ڇوته اهي گنجا آهن.
مختيار صاحب چيو ته،”يار هنن ڇوڪرين جي وارن جو رنگ
عجيب آهي. هي ڇوڪريون ته سچ ۾ گڏيون پيون لڳن“. مطلب ته هنن جي وارن کي ڏسي اسان
ته سوچڻ تي مجبور ٿي وياسين ته وارن جو ڪارو يا اڇو ته قدرتي رنگ هوندو آهي. پر ڪي
ڪي عورتون يا مرد پنهنجي شوق جي آبياري لاٰءِ وارن کي مختلف رنگ ڪري ماڻهن جو ڌيان
پاڻ ڏانهن ڇڪائڻ جي ڪوشش ڪنديون آهن. هي به ڪو انهن جي علائقي جو فيشن هوندو. قد
جون ننڍڙيون، جسماني طور تي سنهڙيون، هي ڪورين ڇوڪريون به عجيب هيون. سڀني جي
توجهه جو مرڪز هيون. سو ايئرپورٽ تي هلڪي موسيقي، مڌر سرن جا رنگ ڇڙيل هيا. هي مڌر
سُر ايئرپورٽ جي ماحول کي کنيو بيٺا هيا. هن پاڪ موسيقيءَ ۾ ڪو به بي سرو آواز
شامل نه هيو. ان ڪري موسيقي جي روح سان گڏ، اسان پارن موسيقي جي عاشقن جا به روح
تازا توانا ٿي پيا هيا.
ٿر جو سريلو فنڪار ۽ ان کان وڌ رسيلو انسان مرحوم
صادق فقير چوندو هو ته هيءَ سموري ڪائنات موسيقي سان ٽمٽار آهي. ڪائنات جي سڀني
رنگن سان سر جو سنگ ساٿ رهيو آهي ۽ اها ئي سريلائي آهي جيڪا هڪڙي جينيئس کان وٺي اٻوجهه
ماڻهو تائين هر ماڻهو کي موهي. پنهنجي مٺڙي منڊ ۾ منڊي متاثر ڪندي رهي آهي. شينهن
جڏهن گجگوڙ ڪري ٿو ته ان سان به هڪڙو سر پيدا ٿئي ٿو پر سر جي انهن آلاپن ۾ دهشت ۽
دٻدٻو سمايل آهي، جيڪو هر ٻڌنڌڙ کي ڌوڏي وجهي ٿو. تڏهن ئي ته شينهن کي جهنگل جو
بادشاهه، چندن جي وڻ کي ٻيلي جو بادشاهه، سورهيه کي سينا جو سر موڙ ۽ سپوت کي راڄ
جو سرواڻ چوندي، ڪنهن هندي شاعر ڪهڙي نه عقل واري ڳالهه ڪندي چيو آهي ته،
شينهان کا کالو نهين، نهين چندن ڪا باغ
سور ماڪي سينا نهين، نهين سپوتان ڪا راڄ
يعني شينهن جو ولر نه هوندو آهي، نه ئي وري چندن جو
باغ ٿيندو آهي، ٻه وڻ به هڪ ٻئي جي سرهاڻ جي سٽ نه سهندي، سڙي خاڪ ٿي ويندا، اهڙي
طرح سپهه سالارن يا بهادرن جي فوج نه هوندي ۽ هر راڄ ڀاڳ ۾ سپوت به ڪي ڳاڻ ڳڻيا
هوندا آهن.
- مالديپ ٻيٽ مالها مثل آهنالطاف شيخ
- مالديپ ۾ موههمهاڳتابش بخاري
- سفرنامو عرف عشقناموممتاز مهر
- ليکڪ جي ڊيسڪ تان(جوڳيئڙا جهان ۾ ...)بلوچ صحبت علي
- مالديپ ۾ مانڊاڻ جي ڄاڻ
- ڇا مالديپ ٻُڏي ويندو؟
- مالديپ جي موهيندڙ موسم ۽ ماحول
- مالديپ جي تاريخي حيثيت
- مالديپ جي ٻولي
- سنڌي ٻوليءَ جي ڊيوهي ٻوليءَ سان مشابهت
- مالديپ ۾ پُرتگالين، ڊچن ۽ انگريزن جو راڄ
- آزاديءَ کان پوءِ
- جي جي ٽريولرز جو سهڻو نوجوان؛ جنيد ڏهر
- شينجن ويزا جو طريقو
- ٻاهر نڪرڻ به ڪيڏو ڏکيو آهي
- نيٺ ڀاڳ کُليا
- ڪهڙا دوست اوچتو ڌڪ پٽي ويا...
- دادو جي ڇتي گرمي کان حيدرآباد جي ٿڌڙين هوائن ۾
- مظفر کوکر جي مهمان نوازي
- اهم ڪاغذ ته حيدرآباد ۾ ئي رهجي ويا
- رينجرس وارن ڇو روڪيو
- ڪلات جو دوست يوسف عجب بلوچ
- صفدر حسين سمون سان ملاقات
- جناح ٽرمينل ڪراچي ۾
- ايئرپورٽ تي افغاني پڪڙجي پيو
- جهاز ۾ مُلن سان ملاقات
- گوتم سان ڦوٽا
- عورتن جي طوهر جي رسم
- دي ٽيچر سان مُلاقات
- سري لنڪا کان مالديپ ايئرپورٽ تائين
- مالي جي منهوڙي وٽ انتظار جي باهه ۾
- مالي کان مافوشي ۽ K.Ghurado ٻيٽ تائين
- ڪي گورائيدو K.Guraidhoo ٻيٽ جي رات
- گرائيدو Guraidhoo ٻيٽ جي ڪهاڻي
- اٿينس وويو هوٽل جي خوبصورت صبوح
- ناشتي ۾ ڪبير، اياز ۽ ڀٽائي سان ڪچهري
- عبدالقادر منگي جي ياد
- هڪ منٽ جي تاخير جا پنجاهه ڊالر ڀرڻا پيا...
- ڊاڪٽر نظير علي سوڊاني سان ملاقات
- مافوشي آئلينڊ؛ قدرت جو خوبصورت ماڳ
- عورت جي نفسيات
- مافوشي ٻيٽ ۾ رولاڪيون
- ٻاهرين ملڪ جا ماڻهو مالديپ ڪيئن اچن ؟
- مافوشي ٻيٽ جنت الفردوس جو ڏيک
- 500 سو روپين جي هڪڙي ماني
- ٻيڙي هڪ منٽ جي به تاخير نه ڪئي
- پيش امام کي اجرڪ جو تحفو
- ڊاڪٽر نظير جو تحفو؛ سعودي جي ڪافي
- ڊاڪٽر نظير سوڊاني سان رات جي ماني
- سعودي جو نيوم شهر: دبئي کي به ماري ويندو
- پرتاب جي ننڊ مان بيداري جو فائدو
- مالديپ جي ڇتي گرمي ۾ دادوءَ جي ياد
- محمد ميلان ٻيڙي وارو
- سمونڊ ۾ غوطا خوري، وهيل مڇيون ۽ ڪميون
- سمونڊ ۾ ترڻ به هرڪنهن جي وس جي ڳالهه ناهي
- نيٺ مان به سمونڊ ۾ لهي پيس
- آرٽيفيشل ٻيٽ ۾ منهنجي موبائيل جي ٽُٻي
- ڪڏهن ائين هيوم، جو پنهون ڌوتم ڪپڙا...
- هوٽل جي مينيجر اعظم سان بيٺي بيٺي ڪچهري
- بڪني بيچ تي رولاڪيون ۽ اڌوري شام
- انگريزياڻين جو ٿورو
- دک ٻلي جو گهوري نهارڻ
- هوٽل تي ادبي ڪچهري جو چس ۽ مشاعرو
- 06.07.2024 جي پرُنور صبح ۽ پرتاب جا شعر
- مالديپ جي مالي شهر ڏانهن روانگي
- سمونڊ جو تيز ڇوليون ۽ جهاز
- گامون سچار انگريز يار
- جهاز جي ڪُرو محمد بنگالي سان حال احوال
- گُلي؛ مالديپ جو خوبصورت جزيرو
- مالديپ جي گادي جي هنڌ مالي ۾
- ڊاڪٽر شعيب مگسي سان ملاقات
- Agent Minor Salt Corner
- بي يارو مددگار
- هوٽل جي قيد خاني ۾
- هڙو مالي کان مالي ڏانهن روانگي
- مالي جي موهيندڙ ماحول ۾
- بُک ۽ ڪي ايف سي جي تلاش
- نيپالي ڇوڪريءَ سان ملاقات
- عجيب قبرستان جون عجيب قبرون
- سلطان پارڪ
- سلطان مسجد ۾ ٽيپهري جي نماز
- نيشنل آرٽ گيلري مالي
- نيشنل لائبريري مالي
- هڙومالي ۾ رولاڪيون ۽ سستي ماني
- هڙومالي کي الوداعي ڀاڪر
- ويلينا ايئرپورٽ مالديپ ۾
- 1671 روپين جي هڪڙي چانهه
- دي ٽيچرز جي آزادي مبارڪ
- جهاز ۾ AC نه هوندي آهي
- It’s challenge to get out of Maldives
Comments
Post a Comment