سُر ڪلياڻ - داستان ٽيون

سُر ڪلياڻ

داستان ٽيون

1

اُٿياري اٿي وِيا، مَنجھان مُون آزارَ؛

حبيبَ ئي هڻِي ويا، پِيڙا جا پَچار؛

طَبيبن تَنوارَ، هَڏِ نه وڻي هاڻِ مون.

2

اَورِ ڏُکَندو اُو ٿئي، هادِي جنهن حَبِيبُ؛

تِرُ تَفاوتُ نه ڪري، تنهنکي ڪو طَبِيبُ؛

رَهَنُما رَقِيبُ، ساٿَرِ صِحتَ سُپِرين.

3

ساٿَرِ صِحتَ سُپِرِين، آهي نه آزارُ؛

مجلسَ ويرَ مِٺو ٿئي، ڪوٺِيندي قَهارُ؛

خَنجرُ تنهن خُوب هڻي، جنهن سين ٿئي يارُ؛

صاحِبُ رَبُّ ستَّارُ، سوجھي رَڳُون ساهَ جون.

4

رَڳُون ٿيون ربابُ، وَڄَنِ ويلَ سَڀَڪَنهِين؛

لُڇَڻُ ڪُڇَڻُ نه ٿِيو، جانِبُ ري جَبابُ؛

سوئِي سَنڌِيندُم سُپِرِين، ڪَيسِ جنهن ڪَبابُ؛

سو ئِي عينُ عَذابُ، سو ئِي راحَتَ رُوحَ جي.

5

سو ئِي راهَ رَدِّ ڪري، سو ئي رَهَنُماءُ؛

وَ تُعِزُّ مَنۡ تَشَاءُ، وَ تَذِلُّ مَنۡ تَشَاءُ.

6

سِڪِين ڪُہ سَلامَ کي، ڪَرين ڪہ نه سَلامُ؟

ٻيا دَرَ تن حرامُ، اِيُ دَرُ جنِين ديکيو.

7

مِٺايان مِٺو گھڻو، ڪَڙو ناه ڪَلامُ؛

سُڪُوتُ ئِي سَلامُ، پِريان سَندي پارَ جو.

8

پريان سَندي پارَ جي، مِڙيئي مِٺائي؛

ڪانهي ڪَڙائي، چَکِين جي چيتُ ڪري.

9

تو جنِين جي تاتِ، تن پڻ آهي تنهنجي؛

’فَاذۡڪُرُونِي اَذڪُرۡ ڪُمۡ‘، اِيَ پَرُوڙِج بات؛

هَٿِ ڪاتي ڳُڙُ واتِ، پُڇَڻُ پَرِ پِرِين جي.

10

پاٻوهي هيڪارَ، مون کان پُڇيو سَڄَڻين؛

اَلَسۡتُ بِرَبِّڪُمۡ، چَيائون جنهن وارَ؛

سَندي سورَ ڪِنارَ، تَنَ تَڏهانڪُون نه لهي.

11

پاٻوهِيو پُڇَنِّ، ڪِٿي هَٿُ حَبِيبَ جو؛

نيزي هيٺان نِينهنَ جي، پاسي پاڻُ نه ڪَنِّ؛

عاشِقَ اَجَلَ سامُهان، اوچي ڳاٽ اَچَنِّ؛

ڪُسَڻُ قُربُ جَنِّ، مَرَڻُ تَنِّ مُشاهِدو.

12

ڪوٺي ڪُهي سُپرِين، ڪوٺي ڪُهڻَ ساڻُ؛

نيزي هيٺان نِينهنَ جي، پاسي ڪر مَ پاڻُ؛

ڄُلُ، وِڃائي ڄاڻُ، عاشِقَ! اَجَلَ سامهُون.

13

ڪوٺڻُ قَريبَـنَ جو، عيـنُ تَڙڻُ آهِ؛

اِيَ اُلٽي ڳالَھڙِي، سِڪَ وَرَندِي ساهِ؛

آسَرَ هَڏِمَ لاهِ، ڇِنَڻُ ڳَنڍَڻُ اُنِ جو.

14

ڪُهَنِّ تان ڪَرَ لَـهَنِ، ڪَرَ لَـهَنِ تان ڪُهَنِّ؛

سيئِي ماءِ! مُهَنِّ، سيئي راحتَ رُوحَ جِي.

15

ڪُهي سو ڪَرَ لَـهَي، ڪوٺي سو قَريبُ؛

اِها عادتَ سِکيو، هَر زَمان حبيبُ؛

تِڇي سو طبيبُ، سو ئي راحتَ رُوحَ جِي.

وائي

ٿيندو تَنَ طبيبُ، دارُون منهنجي دَردَ جو؛

ٻُڪِي ڏيندُم ٻاجَھه جِي، اَچِي شالَ عجيبُ؛

پِرِين اچي پاڻَ ڪِيو، سندو غورُ غريبَ؛

ڏُکندو سڀوئي ڏُور ڪيو، مَنجھون تَنَ طبيبَ؛

اَديُون! عَبۡدُاللَّطِيفُ چَئي، هاتِڪُ آهِ حبيبُ.

Shah Abdul Latif Bhittai

Back to INDEX

شاھ جو رسالو

سُر ڪلياڻ

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُر يمن ڪلياڻ

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون	داستان اٺون

سُر کنڀات

داستان پهريون

داستان ٻيو

سُر سريراڳ

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون

سُر سامونڊي

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُر سهڻي

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون	داستان اٺون	داستان نائون
	ابيات متفرقه

سُر سسئي آبري

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون	داستان اٺون	داستان نائون
داستان ڏهون	داستان يارهون	ابيات متفرقه

سُر معذوري

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون

سُر ديسي

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون

سُر ڪوهياري

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون

سُر حسيني

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون	داستان اٺون	داستان نائون
داستان ڏهون	داستان يارهون	داستان ٻارهون

سُر ليلا چنيسر

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُر گھاتو

سُر سورٺ

داستان پهريون	داستان ٻيو
داستان ٽيون	داستان چوٿون

سُر ڪيڏارو

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون

سُر سارنگ

داستان پهريون	داستان ٻيو
داستان ٽيون	داستان چوٿون

سُر آسا

داستان پهريون	داستان ٻيو
داستان ٽيون	داستان چوٿون

سُر رپ

داستان پهريون

داستان ٻيو

سُر کاهوڙي

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُر بروو سنڌي

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

Digital Sindh
Smart People

Comments