سُر سهڻي - داستان چوٿون
سُر
سهڻي
داستان
چوٿون
1
اَدِيُونَ!
سڀ اَندامَ،
چَڙَنِ مُنهِنجار
چورِيا؛
لارُنِ
جا لَنؤ
لائِي، سا
ڪِيئن آڇِيان
عامَ؟
لَڳِيس
جنهن جي
لامَ، سو
دِلاسا دوست
مُنجي.
2
ڪارا
ڪُن، ڪارِي
تُڳِي، جت
ڪارِيهَرَ ڪَڙڪا؛
مَئي
مَتي مِهراڻَ
۾ ،
اَچنِ دُپارا
دَڙڪا؛
وِيندي
ساهَڙَ سامهان،
جھولَ ڏِنسِ
جَھڙڪا؛
کرِڪِنِ
جا کَڙڪا،
سُونهان ٿِيَڙَسِ
سِيرَ ۾.
3
جِياريَسِ
سَنڀارَ، ڪُہُ
ڪَرِيندَمِ گڏجِي؟
ويروتارَ
وُجُودَ ۾،
پِرِيُنِءَ جي
پَچارَ؛
سَڄَڻَ
هُونِ ڌارَ،
جي هِنئين
۾ حَلُ
ٿِيا.
4
ٻيلي
پارِ ٻُرِي،
مون کي
چَڙَنِ چورِيو؛
مُحَبَّـتِي
ميهارَ جِي،
سُتِي شاخَ
چُرِي؛
مَٿي
جھوڪَ جُھرِي،
پَوَندِيَسِ پاريچَنِ
جي.
5
هُنَ
ڀَرِ سُيَمِ
هُوءِ، سُتي
سَنڀارَنِ جِي؛
چِتُ
چَڙَنِ چورِيو،
جؤنڪَ ٿِيَڙَمِ
جُوءِ؛
مُحَبَّـتِي
ميهارَ جِي،
بِاللهِ پِييَمِ
بُوءِ؛
وڃِي
رُوءِ بَرُوءِ،
ديکيان دوستَ
ميهارَ کي.
6
ڪِٿي
ٿِيو ميهارُ؟
ڪِٿي ٿو
گِھنڊُ گُڙي؟
ڪِٿي
دُونهِي دوستَ
جِي؟ ڪِٿي
پَرِيون پارُ؟
جَنهن
مُون سَڀِ
ڄَمارَ، جَرَ
۾ جھوٽُون
ڏِنِيُون.
7
ميهاران
مِرِڪَ، پِيتائِين
پِريمَ جِي؛
تنهن
مُنڌَ مَتوالِي
ڪِي، سندِيءَ
ساءَ سُرِڪَ؛
لَڳِـيَس
ڪامَ ڪِرِڪَ،
لوهان تِکِي
لَطِيفُ چئي.
8
مَري
تان مَ
ميهارُ، وَٿاڻُ
وِلَهو مَ
ٿِـئي؛
وَڇِنِ
جي وَڇارَ
جو، وِنگو
ٿِـئي مَ
وارُ؛
ساهَڙُ
مُون سِينگارُ،
ماڻُهنِ ليکو
مِهڻو.
9
چاهَڪَ
چَرِي، تارِ
تَرِي، آيُون
مَٿي ٻيٽَ؛
لُڙَ
لَنگِھيندِيُون ليٽَ،
لُطِفَ ساڻُ
لَطِيفُ چئي.
10
چاهَڪَ
چَرِي، تارِ
تَرِي، آيُون
مَٿي ڪُنَ؛
ڪوڙِيين
ڪَرَ کَڻندِيُون،
ساهَڙَ جي
سَمَنَ؛
مينهُون
ساڻُ اَمَنَ،
پَرچِي پارِ
لَنگِهيندِيُون.
Shah Abdul Latif Bhittai
Back to INDEX
سُر يمن ڪلياڻ
سُر سريراڳ
سُر سامونڊي
سُر سهڻي
سُر سسئي آبري
سُر ڪوهياري
سُر حسيني
سُر سورٺ
سُر ڪيڏارو
سُر سارنگ
سُر آسا
سُر رپ
سُر کاهوڙي
سُر بروو سنڌي
سُر رامڪلي
Comments
Post a Comment