سُر سارنگ - داستان ٽيون
سُر
سارنگ
داستان
ٽيون
1
گَــنَيرَ
گَتِ سِکَنِ،
چَلَڻَ جي
چاهَ پَئِي؛
ھِنڊوا
حَيرَتَ ۾
پِيا، لالِي
ڪِي لَبَنِ؛
چِمِڪَنِ
چوڏَس چَنڊَ
جِئَن، وِڄڙِيُون
وَھِسَنِ؛
لوچَنِ
ٿا، لَطِيفُ
چئي، پَسَڻَ
لءِ پِرِيَنِ؛
ڪَيسَرَ
قرِيبَنِ، سَنباھي
ساڻُ کَنيا.
2
مندَ
ٿِي مَنڊَلَ
مَنڊِيا، ڪي
اوھِيڙَنِ اوڪَ؛
ڇاڇَرِ
ٿِي ڇَنَنِ
۾، مينھِيُون
چَرَنِ موڪَ؛
سَرَھِيون
ٿِـيُون سَنگھارِيُون،
پُويو پائِنِ
طَوقَ؛
ميھا،
چِڀِڙَ، ڦنگِــيُون،
جِتِ ٿِيَنِ
سَڀيئي ٿوڪَ؛
لاھِئين
مَٿان لوڪَ،
ڏولائي جا
ڏِينھَڙا.
3
مُندَ
ٿي مَنڊَلَ
مَنڊِيا، تاڙي
ڪِي تَنوارَ؛
ھارِيُنِ
ھَرَ سَنباھِيا،
سَرَھا ٿِيا
سَنگھارَ؛
اَڄُ
مُنھِنجي يارَ،
وَسَڻَ جا
ويسَ ڪَيا.
4
مُحبَّ
مُنھِنجا سُپريِن!
آڻيئِي اَللهُ؛
توکي
سارِيو ساهُ،
اُڪَنڊِيو آھُون
ڪَري.
5
آگَمَ
ڪَيو اَچَنِ،
سَڄَڻَ سانوَڻَ
مِينھَن جِئن؛
پاسي
تِنِ وَسَنِ،
جي سَڀُ
ڄَماندَرُ سِڪِيا.
6
اُوڇڻَ
گُھرِجي آجِڪو،
جُھوپو سَھي
نه سِيُ؛
سُڻائِج
سُوَڙَ کي،
حالُ مُنھِنجو
ھِيُ؛
اَڱڻَ
آيو ٿِيُ،
ته ڍولِيا!
ڪَنھن ڍَنگِ
ٿِيان.
7
ڪانڌَ!
تُنھنجي پاندَ
ري، سَنجھي
سيءَ مَران؛
ڪامِلَ!
ڪَپاھُنَ ۾،
پيئِي ٺارَ
ٺَران؛
تارِيءَ
تو تَران،
جِئَن وَرُ
وِھاڻِيءَ وارِئين.
8
ڪانڌَ!
تُنھنجي پاندَ
ري، سيءَ
مَران سَڀِ
راتِ؛
ڪامِلَ!
ڪَپاھُنِ ۾،
جَھپَ نه
اچي جھاتِ؛
اَچِين
جي پِرڀاتِ،
ته آئُون
سِيُّ نه
سارِيان.
Shah Abdul Latif Bhittai
Back to INDEX
سُر يمن ڪلياڻ
سُر سريراڳ
سُر سامونڊي
سُر سهڻي
سُر سسئي آبري
سُر ڪوهياري
سُر حسيني
سُر سورٺ
سُر ڪيڏارو
سُر سارنگ
سُر آسا
سُر رپ
سُر کاهوڙي
سُر بروو سنڌي
سُر رامڪلي
Comments
Post a Comment