سُر مارئي - داستان چوٿون
سُر
مارئي
داستان
چوٿون
1
مينڍا
ڌوءِ مَ
مارُئِي، پييَسِ
پَنوَهاريون چِتِ؛
راڄَ
رُئاري، هَنجُون
هاري، هِيءَ
هُتيجي هِتِ؛
آهِسِ
پائُرَ پارَ
جو، کِجَڻُ
۽ کَــپَتِ؛
وينگسِ
ويڙِيچَن رِءَ،
مَسَ سُڻي
ڪا مَتِ؛
سُومِرا!
سُپَتِ، ڪَرِ
ته ڪوٽيان
نِڪَري.
2
محلين
ماندِي مارُئِي،
ڏِٺِــيَمِ مُنهَن
مَلُورَ؛
اَڻِڀا
سَڻِڀا نه
ڪري، سُونهَن
وِڃايَسِ سُورَ؛
پِيَسِ
لوهَ لَطِيفُ
چئي، لَٿَسِ
ڪوڏَ، ڪَپُورَ؛
چِتَ
جَنين جا
چُورَ، سي
مَکي مَرَڪُ
نه ڪنديون.
3
ڪريو
مُهاڙِ مَلِيرَ
ڏي، روءِ
اُڀِي چوءِ:
”سُهِجُ
سُورِي ڀانئِيان،
سُومِرا! سَندوءِ؛
مِلڪَ
مارُوءَ جِي
آهِيان، جورِ
نه ٿيان
جوءِ؛
سو
قَلَبُ ڪوٽ
نه هوءِ،
جو هُتيجَنِ
هَٿِ ڪيو.“
4
بَندي
ٻِيا قرارِ،
اسِين لوچُون
لوهَ ۾؛
مٿي
تَنَ ترارَ،
سدا سانڀِيڙَنِ
جي.
5
لِنگڙِياري
لوءَ ۾،
جنِين لَءِ
ٿِياسِ؛
تنِين
تِـرَ جيترو،
پَلَڪُ نه
پُڇِياسِ؛
جَھروڪَنِ
جھورِيو هِنئون،
ڪوٺِــيُنِ آءٌ
ڪُٺِياسِ؛
مارُنِ
مُنجَّھ مُياسِ،
ناتَ ماڙِيُنِ
مارِيَسِ ڪينَ
ڪِي.
6
جي
ويجهي ٿِيان
وَرَ کي،
ته سڀاڳومِ
سَنئون،
نِتُ
نِتُ آهِ
نَئون، مون
کي پَسَڻُ
پنوَهارَنِ جو.
7
آئُون
ڪِئَن ڇَڏِيان،
سومِرا! تِنِ
پنوَهارَنِ پَچارَ؟
جَڙَ
جنِين جي
جانِ ۾،
لڳي رِءَ
لُهارَ؛
ميخُون
مُحبَتَ سَندِيُون،
هِنئڙي مَنجِھ
هَزارَ؛
پَکا
۽ پَنوَهارَ،
ڏِٺي مُون
ڏِينهَن ٿِيا.
Shah Abdul Latif Bhittai
Back to INDEX
سُر يمن ڪلياڻ
سُر سريراڳ
سُر سامونڊي
سُر سهڻي
سُر سسئي آبري
سُر ڪوهياري
سُر حسيني
سُر سورٺ
سُر ڪيڏارو
سُر سارنگ
سُر آسا
سُر رپ
سُر کاهوڙي
سُر بروو سنڌي
سُر رامڪلي
Comments
Post a Comment