سُر سسئي آبري - داستان نائون

سُر سسئي آبري

داستان نائون

1
ويہُ مَ وِساري، پُڇا ڪَرِ مَ پَنڌَ جِي؛
نِرِمَلُ نِهاري، هلَندِنِ تان هٿِ ڪيو.

2
اَوَجھڙ اَسُونهَن، ڏيہُ گھڻو ئيِ ڏورِيو؛
سَڳَر رءَ سُونهَن، پهتِي ڪانه پَنڌُ ڪَري.

3
واءَ! وِڃاءِ مَ سو، پُٺِيءَ جنهن پَنڌُ ڪريان؛
ڇَٽا! ڇَپَرِ پِرينءَ جو، پيرُ پَرنِيان تو؛
بَرِ بورائو جو، لَڳِي، متان لَٽِئين!

4
ڏُورِ مَ تون ڏوريجِ، صَبرُ ڪَرِ مَ سَسُئِي!
پُرَڻُ ڇَڏِ پَيرنِ سين، وِهڻُ وِساريج؛
سُکَنِ جا، سَيَّدُ چئي، لاڳا پا لاهيجِ؛
هنئين ساڻُ هليجِ، پَنڌُ پاسي ڀَرِ نِبِري.

5
کُهِي جا کَنيائِين، وِکَ تَنهين ويجھي ڪئِي؛
ڇِڪيءَ ڇِنائِين، پَنڌُ مِڙوئِي پَٻَ جو.

6
سَؤ ڪوہَ ڪري سَڀَڪا، تُون، کُهِي! کَڻِجِ وِکَ؛
تاڻِجِ مَنجھان تِکَ، ته پَنڌُ پاسي ڀرَ نِبِري.

7
هيڪِليائِي هيلَ، پورِيندِيَسِ پُنهونءَ ڏي؛
آڏا ڏُونگَـرَ لَڪِيون، سُورِيُون سُڄَنِ سيلَ؛
ته ڪَرَ ٻيلِي آهنِ ٻيلَ، جي سُور پِرِيان جا ساڻُ مُون.

8
دوسِتُ ڏِٺائِين دِلِ سين، وِرچِي تان نه وِهي؛
لانچي لَڪَ، لَطِيفُ چئي، پَهڻَنِ مَنجِھ پِهي؛
سَندي نِينهن نِهي، ڪِي سَرفِرازُ سَسُئِي.




Shah Abdul Latif Bhittai 


Back to INDEX







سُر  يمن  ڪلياڻ






سُر  سريراڳ




سُر  سامونڊي




سُر  سهڻي




سُر سسئي آبري




سُر ڪوهياري




سُر حسيني





Digital Sindh
Smart People



Comments

Popular posts from this blog

وطن جي حب

اسان جو وطن (پيارو پاڪستان)

محنت ۾ عظمت