سُر سسئي آبري - داستان ٻيو
سُر
سسئي آبري
داستان
ٻيو
1
پَسِي
ڏُونگَـرَ، ڏاہِ!
جِمَ هلَڻَ
۾ هيڻِي
وَهين؛
لانچي
لَڪَ لَطِيفُ
چئي، پُٺِيءَ
ڪيچِيُنِ ڪاہ؛
پُڇِي
پُورج، سَسُئِي!
بَلوچاڻِي باہ؛
اِنَ
وَڙائِتي وَرَ
جِي، آسَرَ
هڏِ مَ
لاہِ؛
جو
اَکِـنَئُون اوڏو
آہ، سو
پِرين پَراهون
مَ چئو.
2
هتان
کَڻِي هتِ،
جن رَکِيو،
سي رَسِيُون؛
ساجَنُ
سُونهن سُرتِ،
وِکان ئِي
ويجھو گھڻو.
3
جيڪُسِ
يادِ ڪَياسِ،
وَرُ وڃِي
وَڻِڪارِ ۾؛
جَلِدُ
جَرِيدي پَنڌَ
۾، اَدِيُون!
اَڄُ ٿِياسِ؛
وَڃِي
ڪيچِ پُنِياسِ،
ٻاروچاڻِي ٻاجھ
سين.
4
واقُفُ
نه وَڻِڪارَ
جِي، پاڻِي
کَنيُمِ نه
پاءُ؛
جَبَلُ
جَلدايُون ڪري،
تِکَ ڏيکاري
تاءُ؛
لَڳي
لُڪَ لَطِيفُ
چئي، معذُورِنِ
مَٿاءُ؛
اُتي
اوڏو آءُ،
جِتِ هوتَ
هيڪِلِي آهيان.
5
وَڏا
وَڻَ وَڻِڪارِ
جا، جِتِ
نانگَ سُڄَنِ
نِيلا؛
اُتي
عَبۡدُاللَطِيفُ چئي،
ڪيا هيڪِلِيُنِ
حِيلا؛
جِتِ
ڪُڙِمَ نه
قَبِيلا، اُتِ
رَسجِ، رَهبَرَ!
راہَ ۾.
6
ويچارِيءَ
وَڻِڪارُ، اَڳُ
نه ڏِٺو
ڪڏهين؛
مَهرَ
نه هئِي
ماڙُهين، هو
سَڀُ هندُوڪارُ؛
جَتُ
ڪيائِين يارُ،
سُورَنِ ڪارَڻِ
سَرَتِيُون!
وائي
هوءِ
جي هليا
هوتَ سُونهارا؛
مُون
نه وَهيڻا،
پنهونءَ سَڱِيڻا.
سَسُئِي
پُڇي ساٿَ
جا، اوطاقُون
اوتارا؛
آن
ڪي ويندا
گڏيا؟ آرِياڻِي
اِہَ پارا؛
ٽَلِيُون
ٽَؤنرَ هلَوِيُون،
مَيَنِ سِرِ
موچارا؛
مُون
کي نِيندا
پاڻَ سين،
ڪامِلَ ڪُرَ
اُجارا؛
اَدِيُون!
عَبۡدُاللَطِيفُ چئي،
دوسَ آيا
دِلِدارا.
Shah Abdul Latif Bhittai
Back to INDEX
سُر يمن ڪلياڻ
سُر سريراڳ
سُر سامونڊي
سُر سهڻي
سُر سسئي آبري
سُر ڪوهياري
سُر حسيني
سُر سورٺ
سُر ڪيڏارو
سُر سارنگ
سُر آسا
سُر رپ
سُر کاهوڙي
سُر بروو سنڌي
سُر رامڪلي
Comments
Post a Comment