سُر حسيني - داستان نائون
سُر
حسيني
داستان
نائون
1
ڪاتِيءَ
تان نه
ڪَنهِين، مَنُ
وِجُھلَڻَ وَڍِيو؛
ماريَسِ
سُورَ تَنهين،
جو نه
جِئاري، جيڏِيُون!
2
جِئ
مُنهنجو جَنِ،
اَنگڙِيارو وَڍِيو؛
پُڄاڻا
پِرِيَنِ، سِبان،
سَڄو نه
ٿِئي!
3
رو،
وِسانئي راندِ،
پَہَ پَرُوڙِجِ
ساٿَ جا؛
هوتَنِ
سين هيڪاندِ،
هُيَمِ ٻاٽي
ڏِينهَڙا.
4
رُئَڻُ
۽ راڙو،
مُون نِماڻِيءَ
جي نِجُھري؛
ڪُٺَلِ
کي قَلبَ
۾، قُرب
جو ڪاڙهو؛
هوتَنِ
لَءِ هاڙهو،
رِجائِيندِيَسِ رَتَ
سين.
5
روئِي
ڪَندِينءَ ڪوهُ؟
هاڻي ڪو
هوتُ وَري؟
جيڏيُون!
جيڏوئِي ڪَيو،
ساڻُسِ سيڻَ
سِتوهُ؛
ڊوهِي
اَٿيان! ڊوهُ،
مَتان ڪا
مُون سين
ڪَري!
6
کاڻِيءَ
مَ کانيو،
مُٺِيءَ مَنگُر
مَ ڏِيو؛
هيڪَرَ
اُجھايو، ڏيئي
ٻُرَ لُهارَ
جِئن.
7
تُون
جي ڪالَھ
مئِي، ته
ڪالَھ ئِي
گَڏِينءَ پِرِينءَ
کي؛
ڪَڏَهن
ڪانَ سُئِي،
ته ڪا
سَگِھي گَڏِي
سَڄَڻين.
8
اَڳي
پوءِ مَران،
مَرُ مَران
مارَڳَ ۾!
مَٿي
پوءِ پِرِيان،
خُونُ مُنهنجو
جيڏِيُون.
9
مَرُ،
مَٿا ڏيئِي،
پُنهونءَ ڪارَڻِ
پَٻَ ۾؛
ته
سَرَتِيون سڀيئِي،
واکاڻِينِئِي ويٺِيُون.
Shah Abdul Latif Bhittai
Back to INDEX
سُر يمن ڪلياڻ
سُر سريراڳ
سُر سامونڊي
سُر سهڻي
سُر سسئي آبري
سُر ڪوهياري
سُر حسيني
سُر سورٺ
سُر ڪيڏارو
سُر سارنگ
سُر آسا
سُر رپ
سُر کاهوڙي
سُر بروو سنڌي
سُر رامڪلي
Comments
Post a Comment