سُر يمن ڪلياڻ - داستان ڇهون

سُر يمن ڪلياڻ

داستان ڇهون

1
دائودِي دَيُون ڪري، رَنڪَنِ ڪونهي رنگُ؛
گھوڙِيءَ هيٺ اَيَنگُ، ڪاهيو پاکَرئين هڻي.

2
دائودِي دَيُون ڪري، رَنڪَنِ ڪونهي چيتُ؛
گھوڙِيءَ هيٺ سُچيتُ، ڪاهيو پاکَرئين هڻي.

3
او قابِيلَ! اَکين ۾، توکي باري بانَ؛
اُڀو اَڳرايُون ڪرين، ماڳِ هڻيو مَستانَ؛
جانبَ! تون زيانَ، اَکين سين ايڏا ڪرين!

4
جي هو پائِينِ ڪانُ ڪَمانَ ۾، ته سينو سِپَر رکُ؛
منهن ۾ معشوقن جا، چاڪَ چَٽڪا چَکُ؛
سورِي ڀانءِ مَ شڪُ، عاشقُ ٿِيُ ته اُبَهِين.

5
جي هو پائينِ ڪانُ ڪَمانَ ۾، ته سينو سِپَر ڏيجِ؛
منهن ۾ معشوقن جا، جھالُو ٿي جھليجِ؛
پاهان پَڳَ مَ ڏيجِ، عاشقُ ٿِيُ ته اُبَهِين.

6
پائي ڪانُ ڪَمانَ ۾، ميان! مار مَ مون؛
مون ۾ آهين تون، متان تنهنجو ئِي توکي لڳي.

7
ڪيو ڇڏين ڪانُ، هَڏَ نه هَڻائين ٿا؛
ٿيا جي نيشانُ، ته پهرئين سان پورا هئا.

8
لورِي جِت لڳوم، اُتِ اُڀو ئِي آهيان؛
سورهُ پرين سَندوم، مانَ ٻاجھائي ٻيو هَڻي!

9
محبّت جي ميدان ۾، ڪر پَڙاڏو پَٽُ؛
سِرُ سورِيءَ، ڌَڙُ ڪُنگرين، متان ڪُڇِين ڪَٽُ!
عشق نانگ نِپَٽُ، خبر کاڌن کي پوي.

10
محبّت جي ميدان ۾، سِرَ جو ڪر مَ سانگُ؛
سورِيءَ سُپيرِين جي، چَڙهُ ته ٿئين چانگُ؛
عشق آهي نانگ، خبر کاڌَنِ کي پوي.

11
عشق نه آهي راند، ته ڪي ڪَنسِ ڳَڀرُو؛
جِيَ جُسي ۽ جانِ جِي، ڀڃي جو هيڪاندِ؛
سِسِي نيزي پاندِ، اُڇل ته اَڌ ٿئي.

وائي

عشق تمام، بره تمام، وو! مئن لُوٺي يارَ لوڪو!
سيجَ سُتي نُون جَھپَ نه آوي، نيڻين ننڊ حَرامُ؛
راتيان جاڳڻُ، صاحبُ سنڀالڻُ، اِي فقيران دا ڪامُ؛
مَتِ عقلَ دي مُنجھ گَــئِي، آيا عشق اِمامُ.





Shah Abdul Latif Bhittai 


Back to INDEX







سُر  يمن  ڪلياڻ






سُر  سريراڳ




سُر  سامونڊي




سُر  سهڻي




سُر سسئي آبري




سُر ڪوهياري




سُر حسيني





Digital Sindh
Smart People



Comments

Popular posts from this blog

اسان جو وطن (پيارو پاڪستان)

وطن جي حب

محنت ۾ عظمت