سُر معذوري - داستان ٻيو
سُر
معذوري
داستان
ٻيو
1
اَدِيُون!
وَرُ اُگھاڙَ،
وِھانءُ جنھن
وِساريو؛
جيڏِيون!
ڇڏي جاڙَ،
سَڀِ نَنگـيُون
ٿي نِڪرو.
2
سَڀِ
نَنگـيُون ٿي
نِڪرو، لا
لَچِ ڇڏي
لوڀُ؛
سُپيرِيان
سين سوڀَ،
نِنڊُون ڪندي
نه ٿِئي.
3
سَڀِ
نَنگـيُون ٿي
نِڪرو، پَرَھَڻَ
ڇَڏي پوءِ؛
مَھَندِ
مِڙَنِئان ھوءِ،
ڪَھي جا
ڪِينَ کڻِي.
4
ڪَھي
جا ڪِينَ
کڻِي، پِرينءَ
پَھُتِي سا؛
وِھي
ويڙھجِي جا،
وَصۡلُ تنھن
وِڃائِيو.
5
وَصۡلُ
تنھن وِڃائِيو،
سِينڌِ سُرمي
سِيئَن؛
سا
لُوٽِي لِيلان
جِيئن، مَڻِيو
جنھن مِٽُ
ڪَيو.
6
ھُوندِيان
ھوتُ پَري،
اوڏو آہ
اَڻَ ھُوندِ
کي؛
ساڄَنُ
تن سَري،”لا“
سين لَڏيِنِ
جي.
7
لائي
خَنجَرُ ”لا“
جو، ھَيءِ!
خَچَرَ کي
ھَڻُ؛
سَڌُنِ
جُون سَيَّدُ
چئي، وَٿُون
سَڀِ وِڪَڻُ؛
پيرُ
پَرُوڙي کَڻُ،
ته ھَلَڻَ
۾ ھورِي
وَھِين.
8
ھورِنِ
ھاڙھو لَنگِھيو،
ٿِي جَرِيدِي،
جوءِ!
ھُوندِ
جنِين سين
ھوءِ، ھوتُ
نه ھُوندو
تن سين.
9
ھورِنِ
ھاڙھو لَنگِھيو،
مُٺِي! مُوسَٽُ
ڇَڏِ؛
”لا“
سين اُٿِي
لَڏِ، ”ڪِينَ“
رَساڻي ڪيچَ
کي.
10
نڪا
ھِتِ، نه
ھُتِ، ڪا
ڳَوريءَ سندِي
ڳالِ؛
ڪِينَ
پَھُتِي مالِ،
حالِ پَھُتِي
ھوتَ کي.
Shah Abdul Latif Bhittai
Back to INDEX
سُر يمن ڪلياڻ
سُر سريراڳ
سُر سامونڊي
سُر سهڻي
سُر سسئي آبري
سُر ڪوهياري
سُر حسيني
سُر سورٺ
سُر ڪيڏارو
سُر سارنگ
سُر آسا
سُر رپ
سُر کاهوڙي
سُر بروو سنڌي
سُر رامڪلي
Comments
Post a Comment