سُر سهڻي - داستان نائون
سُر
سهڻي
داستان
نائون
1
جَرِ
ٿَرِ تِکَ
تَنوارَ، وَڻ
ٽِڻ وائِي
هيڪڙِي؛
سڀيئِي
شَئِ ٿِيا،
سُورِئَ سَزاوارَ؛
هَمَہَ
مَنصُورَ هَزارَ،
ڪَهڙا چاڙهيو
چاڙهئين.
2
سَڀَتِ
پَچار پِريُنِ
جِي، سَڀَتِ
هوت حُضُورُ؛
مُلڪُ
مِڙيو مَنصُورُ،
ڪُهِي ڪُهَندين
ڪيترا؟
3
لَهرنِ
لَکَ لِباسَ،
پاڻِي پَسَڻُ
هيڪِڙو؛
اُونهي
تَنهِن عَمِيقَ
جِي، واري
ڇَڏِ وِماسَ؛
جِتِ
ناهِ نِهايتَ
نِينهَن جِي،
کوءِ اُتِ
پنهنجِي کاسَ؛
تَڙَنِ
جِي تَلاسَ،
لاهِ ته
لالَنَ لَڳِ
ٿِـئين.
4
وَڃان
ڪِينَ وَرِي،
هُوندَ رِءَ
چَئي رَهِي
رَهان؛
دُونهِينءَ
پاسي دوسَ
جي، ماڳَهِين
پَئان مَرِي؛
صُورَتَ
نه سُنهن
ڪا، ڪَيسِ
چِتَ چَرِي؛
وِصالان
فِراقَ جِي،
سُڄي ڳالھ
ڳرِي؛
تيلاهِين
تَرِي، مُنهن
ڳِنِيو موٽيو
وڃان.
5
جي
قِيامَ مِڙَنِ،
ته ڪَرَ
اوڏا سُپِرِين؛
تِهان
پَري سُڄَنِ،
واڌايُون وِصالَ
جُون.
6
آئُون
ڪِ نه
ڄاڻان اِيئن؟
ته جَرَ
گِھڙي جوکو
ٿئي؛
قَضا
جا ڪَرِيمَ
جِي، تَنهن
کان ڪَنڌُ
ڪَڍِبو ڪِيئن؟
هِڪُ
لِکِـئي، ٻِئي
نِينهَن، آڻي
اولِيَسِ اول
۾.
7
نه
ڪاتِيءَ نه
ڪانهَن، نڪو
ڏوهُ قَلَمَ
جو؛
اَنگُ
اُتيئِي لِکِيو،
جِتِ نه
رَسي ٻانهَن؛
ڪَنهِنکي
ڏِيان دانهَن؟
قَضا قَلَمُ
وَهائِيو.
8
نَڪو
سَنڌو سُورَ
جو، نَڪو
سَنڌو سِڪَ؛
عَدَدُ
ناهِ عِشقَ،
پُڄاڻِي پاڻَ
لَهي.
9
سِڪَ
تُنهِنجِي، سُپِرِين!
اَندر ٿِي
اَجَھلَ؛
ٻَرڪِيو
ٻاهر نِڪري،
کُوري کانـئِي
کَلَ؛
رِءَ
سِيراهِيءَ سَل،
مُونکي ڏِنا
سَڄَڻين.
10
ڪِي
تران ڪِي
تارِ مُون،
ڪِي سَگھان
ڪِي سَگُھ؛
آڏو
ڏيجِ مَ
لَڳُ، مُون
هيڪلِيءَ، وَلَها.
11
ڏِٺي
ڏِينهَن ٿِيامَ،
ڪوهُ ڄاڻان
ڪهڙا پِرِين؟
سَهسين
سِڄَ اُلَهِي،
واجھائِيندي وِيامِ؛
تنِين
سالَ ٿِيامَ،
جنِين ساعَتَ
نه سَهان.
Shah Abdul Latif Bhittai
Back to INDEX
سُر يمن ڪلياڻ
سُر سريراڳ
سُر سامونڊي
سُر سهڻي
سُر سسئي آبري
سُر ڪوهياري
سُر حسيني
سُر سورٺ
سُر ڪيڏارو
سُر سارنگ
سُر آسا
سُر رپ
سُر کاهوڙي
سُر بروو سنڌي
سُر رامڪلي
Comments
Post a Comment