سُر سريراڳ - داستان پهريون

سُر سريراڳ

داستان پهريون

1

مانَ پُڇَنِئِي سُپِرِين، چِتان لاهِ مَ چَرُ؛

اُنِين جا اَمُرَ، کَڻُ ته خالي نه ٿئين.

2

مانَ پُڇَنِئِي سُپِرِين، چِتَ ۾ رکِج چيتُ؛

سِڙهُ ڌُئاري صافُ ڪر، صابُڻَ ساڻ سُپيتُ؛

سامُونڊِي! سُچيتُ، ٿِيُ ته پَهچِين پارَ کي.

3

مانَ پُڇَنِئِي سُپِرِين، چِتان لاهِ مَ چورُ؛

ڪَڍِي ڇَڏِ قَلبَ مان، ماري ڪُوڙو ڪورُ؛

هُنَ ڀَرِ سَندو هورُ، مٿان تو معافُ ٿئي.

4

مانَ پُڇَنِئِي سُپِرِين، چيتاريج چِتُ؛

دائِما دُوربِيءَ ۾، پَسِين وِلاتُن وِتُ؛

نيہُ نيکاري نِتُ، مَلاحَ! گَڏ مُعۡلِمَ سين.

5

ڪايو ڪَمايومِ، موتِي مون نه وَڻجِيا!

سِيهي جو سَيَّدُ چئي، وَکَـرُ وِهايومِ؛

هَهڙو حالُ سندومِ، توهَ تُنهنجي اُبَهان!

6

ڪَچُ ڪَمايومِ ڪوڙُ، ڀَڳَمِ عَهدَ اَللهَ جا!

پِڃِرو جو پاپَنِ جو، سو چوٽِيءَ تائين چُورُ!

مَعلومُ اَٿيئِي مُورُ، ڳُوڙها! اِنهيءَ ڳالھ جو.

7

ڪُوڙُ ڪَمايُءِ ڪَچُ، اُٿي اورِ اَللهَ سين؛

ڪَڍُ تُون دَغا دِل مان، صاحِبَ وڻي سَچُ؛

مُحبتَ سندو مَنَ ۾، ماڻِڪَ! ٻارجِ مَچُ؛

اِنَ پَرِ اُٿِي اَچُ، ته سَودو ٿِـئيئِي سَفَرو.

8

لُڙَ، لَهِريون، لَسَ، ليٽَ، جِتي اَنتُ نه آبَ جو؛

الله! اُتِ مَ اولِئَين، ٻيڙا مَٿي ٻيٽَ؛

جوکو ٿِئي مَ جَهازَ کي، ڦَرَهي اَچي مَ ڦيٽَ؛

لڳي ڪا مَ لَپيٽَ، هِنَ غارِيـبي غُرابَ کي!

9

سِڙهَ سَنوان، لاڄُو نَوان، مُهاڻا سندن مِيرَ؛

ساٿِي سَفَرِ هَليا، ٿِيا سَڻاوا سِيرَ؛

جي اَچَنِ ساڻُ اُڪِيرَ، سي ٻيڙا رَکِين ٻاجَھ سين.

10

منجھان پيئي مَڪُڙِيءَ، ڪا جا پاڻِيءَ بُوند؛

سيئِي ڏِٺم رُوند، وَکَـرُ جِن وِڃائِيو.

وائي

سَهسين شُڪرانا، ڪوڙِيـين ڀالَ ڪَرِيمَ جا.

حَمد چئج حڪيم کي، جورِ هڻِي جانا؛

تو ڏيکاري تو ڌڻِي، باطِنَ جا بانا؛

مَتان، مردَ! وسارئين، صاحبَ جو ثَنا؛

دوستُ رکِي دل ۾، پَڙهَ لالَنُ لِسانا؛

جَفا ڏيئِي جِيَ کي، ٿِيُ فِڪرَ منجھ فَنا؛

تُسِي تو سين توهُ ڪري، مَنَ آگو اَحِسانا؛

ڪَڍُ تُون دَغا دِل مان، ٻانَهپَ سين، ٻانا!

صاحبَ وڻي سَچَ سين، ٿِيُ دانہُ، دِيوانا!

جي تَسلِيمَ سين تَحقِيقُ هئا، سي ڪِئن اَمانا؟

جاڳيا جي جَبارَ لَءِ، سيئِي سَمانا؛

فَاذۡکُـرُونِيۡ، اَذۡکُـرۡکُمۡ، ڪَهِيو قُرآنا؛

وَاشۡکُـرُوۡالِيۡ وَلَا تَکۡفُرُوۡنِ، ڪَڍُ تون ڪُفرانا؛

سَڀِ سَنوريا سُپِرينءَ، ڪُوَلَ تو ڪَنا؛

چَڱِي چئج چاهَ سين، مَدحَ اِيَ مَنا؛

تائِبَ ٿيو تَڪڙا، جوشا، جُوانا!

نه لَهِين تُون لَطِيفُ کان، اَمَنُ اِيمانا.

Shah Abdul Latif Bhittai

Back to INDEX

شاھ جو رسالو

سُر ڪلياڻ

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُر يمن ڪلياڻ

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون	داستان اٺون

سُر کنڀات

داستان پهريون

داستان ٻيو

سُر سريراڳ

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون

سُر سامونڊي

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُر سهڻي

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون	داستان اٺون	داستان نائون
	ابيات متفرقه

سُر سسئي آبري

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون	داستان اٺون	داستان نائون
داستان ڏهون	داستان يارهون	ابيات متفرقه

سُر معذوري

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون

سُر ديسي

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون

سُر ڪوهياري

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون

سُر حسيني

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون	داستان اٺون	داستان نائون
داستان ڏهون	داستان يارهون	داستان ٻارهون

سُر ليلا چنيسر

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُر گھاتو

سُر سورٺ

داستان پهريون	داستان ٻيو
داستان ٽيون	داستان چوٿون

سُر ڪيڏارو

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون

سُر سارنگ

داستان پهريون	داستان ٻيو
داستان ٽيون	داستان چوٿون

سُر آسا

داستان پهريون	داستان ٻيو
داستان ٽيون	داستان چوٿون

سُر رپ

داستان پهريون

داستان ٻيو

سُر کاهوڙي

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُر بروو سنڌي

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

Digital Sindh
Smart People

Comments