سُر ڏهر - داستان ٽيون
سُر
ڏهر
داستان
ٽيون
1
ڪَرِ
ڪو ڀـيرو
ڪانڌَ! مُون
نِماڻِيءَ جي
نِجھري؛
پِرِين!
تُنهِنجي پاندَ،
ڍولا! ڍَڪِي
آهيان.
2
جِئن
تون قائِمُ،
ڪانڌ! تِئَن
آءٌ وَرَ!
وِلَهي نه
ٿِيان؛
پَکي
ڇِنان پاندَ،
ڳَنڍُ نه
ڄاڻي ڪو
ٻِيو.
3
ڪانڌَ
ٻِـيُنِ ڪيتِرا،
مُون وَرُ
وڏِي کاندِ؛
پاڻا
ڍَڪي پاندِ،
جي ڏِسي
ڏوهُ اَکِـيُنِ
سين.
4
وَرَ
سين وِجِھيو
ڪاڻِ، کَـرَ
سين کِلَڻ
پائِيين؛
ڀورِي!
مُنڌَ اَڄاڻِ،
ڪَڻَ ڇَڏِيو
تُھَ ميڙِئين.
5
سُتا!
اُٿِي جاڳُ،
نِنڊَ نه
ڪَجي ايتِرِي؛
سُلطانِي
سُهاڳُ، نِنڊُنِ
ڪندي نه
ٿِـئي.
6
ڪِي
سُمھُ، ڪِي
جاڳُ، نِنڊَ
نه ڪَجي
ايتِرِي؛
اِيُ
مانجهاندي جو
ماڳُ، جو
تو ساڻيھُ
ڀانـئِيو.
7
جاڳَڻَ
مَنجھان جَسُ،
آهي اَدا!
جن کي؛
لاهي
جو، لَطِيفُ
چئي، مَٿان
قَلۡبَ ڪَسُ؛
وَرنہَ!
ڪَجان وَسُ،
صُبُحَ ساڻ،
سَيَّدَ چئي.
8
هِي
تان ٿورَڙِيُون،
جي تُون،
ڀورا! پَسِي
ڀُـلِئين؛
راتِيُون
ٻِيُون گَھڻِـيُون،
جي تو
اِيندِيُون هيڪِلي.
9
سُمَهَڻان
ساڙو، جيڏِيُون!
جيڏو ئِي
ٿِيو؛
پِرِين
سين پاڙو،
مُنهِنجو نِنڊَ
نِبيرِيو.
10
پِرَهَ
ڦُٽِي، راتِ
گَـئِي، جھيڻا
ٿيا نَکَٽَ؛
هارِي!
وِيَءَ وَٽَ،
گَھڻا هَڻندِينءَ
هَٿَڙا.
11
پيئِي
جا پِرِڀاتِ،
سا ماڪَ
مَ پَسو
ماڙُهئا!
روئِي
ڇُڙِي راتِ،
ڏسي ڏُکويَنِ
کي.
12
ڍولُ
مَ کڻي
ٻانهَنڙِي، پِرِهَ
مَ کَـڻي
پاندُ؛
آءٌ
پَنهِنجو ڪانڌُ،
لوڪان لِڪي
رائِيان.
13
ڦِريا
پَسِي ڦِيڻُ،
کَرِيَنِ کِيرُ
نه چَکِيو؛
دُنِيا
ڪارَڻِ دِينُ،
وِڃائي وِلَها
ٿِيا.
Shah Abdul Latif Bhittai
Back to INDEX
سُر يمن ڪلياڻ
سُر سريراڳ
سُر سامونڊي
سُر سهڻي
سُر سسئي آبري
سُر ڪوهياري
سُر حسيني
سُر سورٺ
سُر ڪيڏارو
سُر سارنگ
سُر آسا
سُر رپ
سُر کاهوڙي
سُر بروو سنڌي
سُر رامڪلي
Comments
Post a Comment