سُر سريراڳ - داستان چوٿون

سُر سريراڳ

داستان چوٿون

1

سَڀيئِي سُبحانَ جي، ڪَرِ حوالي ڪَمَ؛

ٿِيُ تَحقِيقُ تَسلِيمَ ۾، لاهي غَمَ وَهَمَ؛

قادِرُ ساڻُ ڪَرَمَ، حاصَل ڪري حاجَ تو.

2

چَڱا ڪَنِ چَڱايُون، مَٺايُون مَٺَنِ؛

جو وَڙُ جُڙي جِن سين، سو وَڙُ سيئِي ڪَنِ.

3

مَيَنِ مَٿي سَمَرا، کُهِيَنِ سَڏَ ڪَرِينِ؛

ساٿُ نِباهِيو نِينِ، اِيَ پَرِ سَندِي سَڄَڻين.

4

وِتُ وِيمي جو جي لَهِين، ته ٻِي ڪارِ نه ڪَرِئين ڪا؛

سا پَرُوڙِج ڳالھڙِي، وَڻجارَنِ وٽان؛

موتِي مِن هَٿان، آندَءِ گھڻي اَدَبَ سين.

5

اَمُلَ آڇِ مَ اُنِ کي، جي نه پَرُوڙِينِ مَٽِ؛

جِتِ گَڏِجيئِي جوهَرِي، ماڻِڪُ تِتَهِين مَٽِ؛

جنِين سونَ سين سَٽِ، تِن هَڻِي رِيُّ رَدِ ڪيو.

6

سونا! وانءُ صَرافَ سِيئَن، لَڏو لاهِ مَ لَڏِ؛

سودو سوئِي ڇَڏِ، جَنهن ۾ جَواهِرُ ناهِ ڪِي.

7

جُه صَرافَنِ لَڏِيو، ته تُون پڻ لَڏِجِ، سونَ!

قَدُرُ لَـهَندُءِ ڪونَ، نيئِي گَڏِيندَءِ گَڏُونءَ سين.

8

اَگِھيو ڪائو ڪَچُ، ماڻِڪَنِ موٽَ ٿِي!

پَلَيءِ پايو سَچُ، آڇِيندي لَڄَ مَران!

9

ويا سي وِينجھارَ! هِيرو لال وِنڌِينِ جي؛

تِـنِين سَندا پويان، سِيهي لَـهَنِ نه سارَ؛

ڪُٽِينِ ڪُٽِ لُهارَ، هاڻي اُنِين ڀيڻِيين.

10

وڃن مَ وِينجھارَ! پاڻِـيَٺَ جي پَرَکَڻا؛

ڪَنۡيَرُ پايو اَکـِئين، لَـهَنِ سَڀَڪَنهِن سارَ؛

موتِيءَ جي مِزاجَ جو، قَدرُ مَنجِھ ڪِنارَ؛

صَرافَنِئُون ڌارَ، ماڻِڪَ مُلاحِظو ٿِئي!

11

ماڻِڪُ، مُنڌَ هَٿان، پيـتِيءَ ۾ پُرزا ٿيو!

سَڄو تان، سَيَّدُ چئي، لَهي لَکُ سَوا؛

ڀَڳي پُڄاڻا، پَدَمان پَري ٿيو.

12

جِتي ماڻِڪَ ماڳُ، تِتي چوران تَڪِيو؛

سَنئون تِن سُڀاڳُ، اَمُلُ جن اوباهِيو.

13

چورُ اُڀو اِئن چوءِ، ته آئُون اُهوئِي آهيان؛

جي اَسِي اَکِيُنِ هوءِ، نه لِڪي کي ڪونه لَهي.

وائي

جاڳو، يارا! جيڏِيُون! پاڻُ پَرَنِجي؛

جاڳو جوشان، جيڏِيُون! پاڻُ پَرَنِجي.

هَلَندي حَبِيبَن ڏي، ويلو وِچِ نه ڪجي؛

مَٿان اُهِسَ اُسِرِي، پَتنگَ جِئَن پَئِجي؛

عَرضُ اَحوالُ اُنِ کي، چَڱِيءَ ڀَتِ چَئجي؛

ڪري نِيازُ نِڪَڻو، واحِدَ ڏي وَرجي؛

آهي مَوتُ مِڙَن تي، گوڙِيُون ڪيو گَجي؛

اَجَلُ ايندُءِ اوچتو، جو سَدا ٿو سڄي؛

اَڳيان اُونداهيءَ جو، سَمَرُ ساڻُ ڪجي؛

کَڻُ تون قُوتُ قَـبَرَ جو، گھڻو ٿو گُھرجي؛

آگو عيبَ اوهانجا، ڍَڪيا ڳُجَھ ٻُجھي؛

جيڪِي وَهي وُجُودَ ۾، صاحبُ سو سَمجھي؛

ڊِڄِي ڊاءِ ڌَڻِيءَ جي، جيڪو ڀَيءِ ڀَڄي؛

اَمَنُ آهي اُن کي، جو مَنجھ اَلله اَجھي.

Shah Abdul Latif Bhittai

Back to INDEX

شاھ جو رسالو

سُر ڪلياڻ

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُر يمن ڪلياڻ

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون	داستان اٺون

سُر کنڀات

داستان پهريون

داستان ٻيو

سُر سريراڳ

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون

سُر سامونڊي

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُر سهڻي

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون	داستان اٺون	داستان نائون
	ابيات متفرقه

سُر سسئي آبري

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون	داستان اٺون	داستان نائون
داستان ڏهون	داستان يارهون	ابيات متفرقه

سُر معذوري

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون

سُر ديسي

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون

سُر ڪوهياري

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون

سُر حسيني

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون
داستان ستون	داستان اٺون	داستان نائون
داستان ڏهون	داستان يارهون	داستان ٻارهون

سُر ليلا چنيسر

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُر گھاتو

سُر سورٺ

داستان پهريون	داستان ٻيو
داستان ٽيون	داستان چوٿون

سُر ڪيڏارو

داستان پهريون	داستان ٻيو	داستان ٽيون
داستان چوٿون	داستان پنجون	داستان ڇهون

سُر سارنگ

داستان پهريون	داستان ٻيو
داستان ٽيون	داستان چوٿون

سُر آسا

داستان پهريون	داستان ٻيو
داستان ٽيون	داستان چوٿون

سُر رپ

داستان پهريون

داستان ٻيو

سُر کاهوڙي

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُر بروو سنڌي

داستان پهريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

Digital Sindh
Smart People

Comments