سُر ڪوهياري - داستان ٻيو
سُر
ڪوهياري
داستان
ٻيو
1
ڏُونگَـرَ!
تُون ڏاڍو،
ڏاڍا! ڏاڍايُون
ڪَرِين؛
مُون
تَنَ اَندَرِ
تِيئَن وَهِين،
جِئن وَڻُ
وَڍي واڍو؛
اِي
ڪَرَمَ جو
ڪاڍو، ناتَ
پَٿَرِ ڪيرَ
پَنڌَ ڪَري؟
2
ڏُونگَـرَ!
ڏُکَ سَنداءِ،
پِرِين گَڏِجان
ته چوان؛
ڀِنِيءَ
ٿِئين ڀَوارَئون،
ٻِيا وِنگا
وَرَ سَنداءِ؛
چڱِي
ڪانَ ڪَياءِ،
پَيرُ وِڃايُءِ
پِرِينءَ جو.
3
ڏُونگَـرَ!
ڏوراپو، پَهِريون
چَوندِيَسِ پِرِينءَ
کي:
”پَهَڻَ
پيرَ پِٿُون
ڪَيا، تِريُون
ڇِنيُون تو؛
رَحمُ
نه پِيُءِ
رُوحَ ۾،
قَدُرُ مُنهِنجو
ڪو؛
واڪو
ڪَندِيَسِ: ’وو!
مُون سان
جَبَلُ ٿو
جاڙُون ڪَري!‘“
4
ڏُونگَـرَ!
ڏُکويُنِ کي،
دِلاسا ڏِجَنِ؛
گَھڻو
پُڇِجي تِن
کي، جِن
وَٽان هوتَ
وَڃَنِ؛
تُون
ڪِئن سَندا
تن، پَهَڻَ
پيرَ ڏُکوئِيين؟
5
ڏُونگَـرَ!
ڏُکويُنِ کي،
ڳَلِ نه
سُڪا ڳوڙها؛
هُو
جي پَهَڻَ
پَٻَ جا،
سي ڀَڄِي
ٿِيا ڀورا؛
گُوندَرَ
جا گھوڙا،
وَڃَنِ جانِ
جُدا ڪَيو!
6
ڪي
جي ڪَڍِيا
پارَ، ڏُکِيءَ
ڏُونگَـرَ پاڻَ
۾؛
سُڻِي
سا تَنوار،
مِرُون پِيا
مامري.
7
ڏُونگَـرَ
ڀُونيِنِ ڪِيرَ،
سَڄَڻَ ميخُون
ڏُونگَرين؛
هَهڙا
سيڻ سُڌِيرَ،
ڪِينَ لَهَندِينءَ
ڪي ٻِيا.
8
ٻَئِي
ويٺا رُوَنِ،
ڏُکِي ڏُونگَـرَ
پاڻَ ۾؛
ڪنهنکي
ڪِين چَوَنِ،
مَنجِھنِ جو
پِرِيتَڻو.
9
تَپِي
ڪَندين ڪوهُ؟
ڏُونگَـرَ! ڏُکويُنِ
کي؛
تُون
جي پَهَڻَ
پَٻَ جا،
ته لِڱَ
مُنهِنجا لوهُ؛
ڪَنهنجو
ڪونهي ڏوهُ،
اَمُرَ مُون
سين اِئن
ڪَيو.
10
ٻَـڙِيَ!
ته ٻيلِي
گَھڻا، ساٿِي
پُڇي سُکُ؛
رَفاقَتَ
رُڃُنِ ۾،
ڏُونگَـرَ ڪاري
ڏُکُ؛
آرِيءَ
جو اَهُکُ،
مُون رَهَنُما
راه ٿِيو.
Shah Abdul Latif Bhittai
Back to INDEX
سُر يمن ڪلياڻ
سُر سريراڳ
سُر سامونڊي
سُر سهڻي
سُر سسئي آبري
سُر ڪوهياري
سُر حسيني
سُر سورٺ
سُر ڪيڏارو
سُر سارنگ
سُر آسا
سُر رپ
سُر کاهوڙي
سُر بروو سنڌي
سُر رامڪلي
Comments
Post a Comment