سُر ديسي - داستان پنجون
سُر
ديسي
داستان
پنجون
1
جئن
سو ھَرَڻُ
ھُماءُ، سَرگَردان
سَنسارَ ۾؛
ھِيُ
پَڳُ نه
کوڙي پَـٽِـئين،
ھُو ڌَڙَ
سِرِ ڌَري
نه ساہُ؛
جيڪُسِ
تن مُلاءُ،
سَسُئِيءَ سُورَ
پِرائِيا.
2
راتِ
ڏِٺائِين روجَھ،
ڀانءِ ڪِ
اوٺِي آئِيا؛
پِرِيَتَڻي
پِرِيُنِ جي،
سِڪَڻَ ڪِي
سَٻوجَھ؛
ھُئِي
گَھڻو اَٻوجَھ،
سُورَنِ سُنھائِي
سَسُئِي.
3
سَمَرُ
جنِين نه
ساڻُ، ھوتُ
حِماتِي تن
جو؛
ڪَري
ڇيڄَ ڇَپَرَ
۾، پُنھون
اِيندو پاڻَ؛
ٿِيندِي
رِيجَھ رِھاڻِ،
لَحظي مَنجِھ،
لَطِيفُ چئي.
4
سَسُئِيءَ
لَنگِھيو سو،
مَردَ جنھن
ماتِ ڪَيا؛
جَبَلُ
وڏو جو،
نوُڻِ مِڙوئِي
نِينھَن کي.
5
ڇَپَرُ
ڇَمَرُ ڀانيان،
ڪانڀو ۽
ڪارو؛
پَٻُ
وِجَھندِيَسِ پُٺِ
تي، صُبُحَ
سَوارو؛
وَڃَڻَ
مُون وارو،
ڪينَ وِھَندِيَسِ
وِچَ ۾.
6
ڇَپَرَ
۽ ڇَمَرَ،
ٿا لَڳَہَ
لَڳَنِ پاڻَ
۾؛
ڏاڍا
ڏُونگَـرَ ڪَرڪَرا،
ويڌَ، وِنگايُون
وَرَ؛
آئُون
پِيادِي پَـٽِـئين،
نِماڻِي نِڌَرَ؛
سُورِيُون
جِتِ سَڳَـرَ؛
اُتِ ٻاتاڙِيءَ
ٻِيلِي ٿِئين!
Shah Abdul Latif Bhittai
Back to INDEX
سُر يمن ڪلياڻ
سُر سريراڳ
سُر سامونڊي
سُر سهڻي
سُر سسئي آبري
سُر ڪوهياري
سُر حسيني
سُر سورٺ
سُر ڪيڏارو
سُر سارنگ
سُر آسا
سُر رپ
سُر کاهوڙي
سُر بروو سنڌي
سُر رامڪلي
Comments
Post a Comment