سُر مارئي - داستان نائون
سُر
مارئي
داستان
نائون
1
جُھڙِ
ڦُڙِ جِتِ
ٿِيانِ، اُتِ
اَڏِيائُون پَکَڙا؛
هِنَ
مُنهِنجي حالَ
جو، قَدُرُ
نه ڪيڻانِ؛
جيڪُسِ
آءٌ وِسِرِيانِ،
مارو قُوتَ
قَرارِيا.
2
جُھڙِ
ڦُڙِ مَٿي
مارُئين، جِتِ
چِيها، چِلُڙَ
چِڪَ؛
اَندَرُ
ٿو اُڃَ
مري، ساهُ
اُنِين جي
سِڪَ؛
پِيَهُون
شالَ پَهيُون
ڀري، تِئان
ڏيئي تِڪَ؛
وَرُ
پِريان سين
پِڪَ، ٻِيا
ڀاڻَ ڀَرِيائي
گھورِيا!
3
ڍَٽين
پَٽين ڍيرَ،
مَهِيَنِ مارُوئڙَنِ
جا؛
پائُـرُ
سَڀِ پَچِي
پِيو، گَھرِ
گھارِيندي ڪيرَ؛
ڪوٺِيين
لَڳَنِ ڪيرَ،
مَحَلين مُنجهي
مُون هِنئون.
4
هِنَ
مُندَ مارُو
سَنَرا، ويڙِهين
وَڳَ وارِينِ؛
ڇَڇِيا
ڇيڪاريو ڇيلِڙا،
پَٽين پَهرائِينِ؛
نيڻَ
مُنهِنجا اُنِ
کي، جَھجھو
جَرُ هارِينِ؛
تاڙا
تَنوارينِ، مِينهَن
وَسَندا موٽُ
تُون.
5
هِنَ
مُندَ مارو
سَنَرا، کائُرَ
۾ خُوشِحالَ؛
سائُون،
سِيارِڇُ، مَکَـڻِي،
جيڏِيُون! آڻِنِ
جالَ؛
سَتِيءَ
جِي سَيَّدُ
چئي، ڪا
ساڙيہَ مَنجِھ
سَنڀالَ؟
لِڱَنِ
تان، لَطِيفُ
چئي، لوئِي
لاهِ مَ
لالَ!
ڀَلو
ڪَندو ڀالَ،
مِينهَن وَسَندا
موٽُ تُون.
6
هِنَ
مُندَ مارُو
سَنَرا، ڍَنگَـرَ
ڍارَ رَهَنِّ؛
پاڻِي
پُوڄَ پَٽَنِ
۾، پَکي
پاندِ پِيَنِّ؛
هِنَ
کي لوهَ
لَطِيفُ چئي،
هُوءِ کائُرَ
مَنجِھ کِلَنِّ؛
کاٽُونبا
کاڄَنِّ، مِينهَن
وَسَندا موٽُ
تُون.
7
سَدا
جِنِ پَرياڻُ،
پانڌِي پَکي
لَڏَ سين؛
مارُو
ڳُڻَنِ ساڻُ،
وِيَڙا ٿَرِ
اُڪِرِي!
8
پاسا
پولِڙِيُنِ ۾،
ٻانهُون سِرِ
ٻيئِي؛
اَکِيون،
نَڪُ اَريجَ
ري، ٽِمايَمِ
ٽيئِي؛
ڏُورِ
ٿِيا ڏيهي،
پِرِين پائُرَ
وَٽِ ۾!
9
ٿاجا
ٿَرَ بَرَ
جَھلَّ، پِپُون
پائُـرَ وَٽِ
۾؛
سيئِي
سارِيو، سومِرا!
اَچي آبَ
اُڇَلَّ؛
سانڀِيَنِ
ڏِنَمِ سَلَّ،
ڏِٺي جِن
ڏِينهَن ٿِيا.
10
جُهران
جِهڄان تي،
جِئَن پَسَڻان
پَري ٿِيا؛
اَلا!
اوٺِي آڻِيـين،
جو کِينءِ
جِي خَبَرَ
ڏي!
مَنَ
مُنهِنجي کي،
واڪو لَهي
ويڙِه جو!
Shah Abdul Latif Bhittai
Back to INDEX
سُر يمن ڪلياڻ
سُر سريراڳ
سُر سامونڊي
سُر سهڻي
سُر سسئي آبري
سُر ڪوهياري
سُر حسيني
سُر سورٺ
سُر ڪيڏارو
سُر سارنگ
سُر آسا
سُر رپ
سُر کاهوڙي
سُر بروو سنڌي
سُر رامڪلي
Comments
Post a Comment