سُر ليلا چنيسر - داستان پهريون
سُر
ليلا چنيسر
داستان
پهريون
1
داغُ
تُنهِنجو دائِما،
ماري مَعذُورين؛
سائينءَ
ڪارَڻِ سُپرين!
وَڃِجِ مَ
ڏُورين؛
آءٌ
تو حُضُورين،
مَڻِيو وِجھان
مَچَ ۾.
2
مَڻِيو
وِجھان مَچَ
۾، هائِيءَ
هڻِي هارُ؛
سوڀِي!
سُکُ سيَّدُ
چئي، ڪَرِئين
ڪوهُ قَرارُ؟
راجا
رِيساڻو گھڻو،
سَٽاڻو سردارُ؛
چؤڏِسِ
چَنيسَرَ ڄامَ
جو، ڏيهان
ڏيہِ ڏَهڪارُ؛
ٺاڪُرُ
اکِيين ٺارُ،
مَڻِـئي تي
ٿِي مَٽِئين!
3
چَنيسَرُ
چَؤرَنگُ، ٻِرَنگو
لوڪُ ٻِيو؛
تنهن
سين ڇِنِيو
سَنگُ، وَڃِيو
هارَ هَٿُ
ڇُهِين!
4
مَڻِـئي
تي موهِجِي،
مُوڙِهِي ڪَيُءِ
مَرَڪُ؛
چئِي
چَنيسَرَ ڄامَ
سين، وِڌو
تو فَرَقُ؛
وَرِي
ويو وَرَقُ،
آيُءِ ڏَنءُ
ڏُهاڳَ جو.
5
مَڻِـئي
مَٿي جي
هُئا، تِن
چِٽَنِ ڦيرِيُمِ
چِتُ؛
هارُ
کَٽَندِيَسِ هوڏَ
۾، نيبَہُ
ٿيندُمِ نِتُ؛
ڪؤنرُوءَ
جو ڪِرِتُ،
مُونهان مَٿاهُون
ٿِيو.
6
مَڻِيو
ناهِ مَڻِـيُون،
جو تُون
پَسِي هارُ
هِرکِـئين؛
اَصۡلِ
آهي اَڳَهين،
سَندِيُون ڪُوڙَ
ڪَڻِيـُون؛
اِنَ
گھوڙَنِ هَنئي
گَھڻِـيُون، دوسَنِئان
دُورِ ڪَيون.
7
تو
جو ڀانيو
هارُ، سو
سُورَنِ جو
سَڱرو؛
چنيسَرُ
چِتُ کـڻي،
ٿِيو پورِهِيَتِ
جو پارُ؛
اَوَڻت
جو آچارُ،
ڪانڌ ڪَنهِين
سين مَ
ڪَري.
8
نه
ڪِي هو
ٻانهَڙِيُنِ ۾،
نه ڪِي
ڳَرِ هُئومِ؛
نه
مُون، سِينڌِ
نه سُرمو،
نه سِينگارُ
ڪَيومِ؛
تيلانہ
ڪانڌُ سَندومِ،
رُکو ئِي
رَءِ ڳِڙي.
9
سونا
ڪُرَّ ڪَنَنِ
۾، ڳِچِيءَ
ڳاڙها هارَ؛
ٻانهُوٽا
ٻانهُنِ ۾،
سِينڌِ سَڻِڀا
وارَ؛
تيلانہَ
پِيَّ پَچارَ،
ڪانڌَ مُنهِنجي
ڇَڏِئِي.
10
اُو
ڏَمِرِيو ڏِسُ!
حِيلو هُنهَنيِن
هارَ جو؛
سُڻو
سَڀ سَرَتِيُون!
وَرُ نه
ڪَنهِين وَسِ؛
دَعَوىٰ
پَهرِئين دَسِ،
ڀَڃِيو ٿو
ڀورا ڪَري.
11
پُوچا
ڏِٺَمِ پـيرَ،
ڍَڪَڻَ مٿي
ڍولَ جا؛
مون
ڀانيو تَنهِن
ويرَ، ڪوجِھي
ڪَندو پَرِيئَڙِي.
12
سَوَڙِيـين
سُتَڙِياءِ، پَکو
سَهُو وِلارِيو؛
چَنيسَرَ
ڪانڌاءِ! تان
مُون هِئَن
نه ڀانئيو!
Shah Abdul Latif Bhittai
Back to INDEX
سُر يمن ڪلياڻ
سُر سريراڳ
سُر سامونڊي
سُر سهڻي
سُر سسئي آبري
سُر ڪوهياري
سُر حسيني
سُر سورٺ
سُر ڪيڏارو
سُر سارنگ
سُر آسا
سُر رپ
سُر کاهوڙي
سُر بروو سنڌي
سُر رامڪلي
Comments
Post a Comment