بهار جي مند ۾ باغ جو نظارو

الله پاڪ جي ٺهيل سڄي ڪائنات تمام گهڻي خوبصورت ۽ رنگين آهي پر بهار جي موسم سڀني موسمن کان وڻندڙ ۽ خوبصورت آهي، بهار جي موسم سال ۾ هڪ ڀيرو ايندي آهي جيڪا سياري جي سخت سردي پوڻ کان پوءِ شروع ٿيندي آهي ۽ اڍائي مهينن تائين هلندي آهي.

جيڪڏهن بهار جي موسم ۾ باغ ۾ لنگهي وڃبو ته، اتي جو عجيب نظارو ڏسي روح کي راحت ۽ دل کي ڏاڍي فرحت محسوس ٿيندي آهي، ۽ خالق اڪبر جي ساراهه دل تي تري ايندي آهي. جيڪي وڻ، ٻوٽا ۽ گل ڦل ڪالهه ڪوماڻل ۽ سُڪل بيٺا هئا، سي اڄ ڪهڙي نه ساوڪ ۽ سبزي ۾ رنگين گلن سان جهرمر لايو بيٺا آهن!

نه رڳو گلن ڦلن جو نظارو سهڻو، پر باغ جو هرهڪ وڻ، ڪک ۽ ڪانو مطلب ته باغ ۾ جيڪي ڪجهه پوکيل آهي سو حَسين پيو نظر ايندو آهي. باغ جا رستا صاف ۽ شيشي وانگر چمڪندڙ، وري اندر گلن جون ٻاريون، پوري انتظام سان ڊرائنگ جي قانون موجب جدا جدا نمونن جون ٺهيل هونديون آهن. جن ۾ ساوا ۽ سهڻا ٻوٽا رنگا رنگي گلن سان ٽڙيو بيٺا هوندا آهن، جن کي ڏسي خوشيءَ ۾ دل پيئي بهار بهار ٿيندي آهي.

وڻن تي پکين جون ٻوليون ۽ لوليون ۽ ٽارين تي ٽپندي نچندي تنوارو هڪ قسم جو عجيب نظارو پيو ڏسڻ ۾ ايندو، اهو نظارو ڏسي روح کي راحت ۽ دل کي فرحت نصيب ٿيندي آهي. قسمين قسمين ميوا وڻن ۾ لٽڪندي ۽ هوا جي جهوٽن ۾ جهومندي نظر ايندا.

وڻن جي پنن تي پوئين رات ۾ پيل ماڪ جا ڦڙا ائين پيا معلوم ٿيندا آهن، جيئن سائي چادر تي اڇا موتي جڙيل هوندا آهن. هڪڙي پاسي چنبيلي، موتيو، مگرو ۽ گلاب ٻئي پاسي وري گل خوشبو، سورج مکي، سوسن ۽ نرگس جي سونهن، وڻندڙ ورونهن ۽ نوجوانن جي ٽولين جون ٽوليون ۽ جوڙين جون جوڙيون، باغ ۾ گهمندي ڦرندي نظر اينديون آهن. باغ جي هٻڪار ۽ گلن جي خوشبوءِ مغز کي معطر ڪري ڇڏيندي آهي. مطلب ته ڌڻي سڳوري انسان لاءِ بهار جي موسم به واه جي نعمت خلقي آهي.