علم

علم اها اڻکٽ دولت آهي، جيڪا ڪڏهن به ختم نٿي ٿئي، بلڪ علم جيترو وڌيڪ پڙهبو يا پڙهائبو ايترو ان ۾ وڌيڪ واڌارو ٿيندو رهندو آهي. علم انسان کي اوندهه مان ڪڍي سوجهري ۾ آڻي ٿو. ائين چوڻ ۾ ڪوبه وڌاءُ نه ٿيندو ته علم انسان جي ٽين اک آهي.

حديث شريف ۾ آهي ته:

·      علم پينگهي کان قبر تائين حاصل ڪريو.  

·      علم حاصل ڪرڻ لاءِ چين وڃڻو پئي ته وڃو.

·      علم حاصل ڪرڻ هر مرد ۽ عورت تي فرض آهي.

      

هنن حديثن مان علم جي اهميت جو اندازو لڳائي سگهجي ٿو. علم نه هئڻ ڪري ماڻهو بي سمجهه ۽ جانور جهڙو آهي. علم واري ماڻهوءَ کي هر هنڌ ۽ هر جاءِ تي وڏو مان ۽ مرتبو ملندو آهي.

هن دنيا جيڪا به ترقي ڪئي آهي سا علم جي ذريعي ڪئي آهي. پري نه وڃجي بلڪ پنهنجي وطن ۾ ڏسجي ته اسان ڪٿي آهيون ۽ دنيا ڪٿان کان ڪٿي پهچي وئي آهي، اسان جي ملڪ ۾ ڦرمار، ڌاڙا، چوريون، رشوت، ملاوٽ، بي ايماني، چور بازاري مطلب ته ڪهڙي برائي ناهي! اهو سڀ علم جي گهٽتائي ۽ نه هئڻ جي ڪري ٿي رهيو آهي.

اسان جي ملڪ جي آباديءَ جو وڏو حصو اڻ پڙهيل آهي. دنيا جون سمجهدار قومون ۽ قبيلا پنهنجي ملڪ جي عوام کي علم سان مالا مال ڪنديون آهن، جڏهن قوم علم سان ٽمٽار ٿي ويندي آهي ته اها قانون جي پوري پوئواري ڪندي آهي ۽ جتي قانون هوندو اهو ملڪ جلد دنيا جي سڌريل ملڪن سان ڪلهو ڪلهي ۾ بيهي رهندو آهي.

دنيا جي دولت ۽ ڌن کي هر وقت تباهي ۽ برباديءَ جو ڊپ هوندو آهي، دولتمند کي ڪو به طاقتور کيس ڪنگال ڪري سگهي ٿو، پر علم اها مايا ۽ ملڪيت آهي جو ڪو به ڪنهن کان ڦري نٿو سگهي.

ان ڪري اچو ته اهڙو ڪم ڪريون جو اسان کان ڪير به ڦري ۽ ڦٻائي نه سگهي.