ياسمين سمون
ياسمين سمون
لفظ
· لفظ مٺڙا آھن ته دل جو سڪون روح جو چين آھن.
· لفظ تلخ آھن ته اھا ضرب ھڻندا جيڪا تيز ڌار تلوار به نه ھڻي.
· لفظ گلن جي سرھاڻ به آھن.
· لفظ تکا تير بڻجي سيني کي زخمي به ڪن ٿا.
· لفظ ھميشه ياد رھن ٿا.
· زخم ڀرجي وڃن ٿا پر لفظن جا زخم نه ڀرجندڙ ناسور آھن.
· لفظ چالباز ماڻھن لئه ھٿيار آھن.
· لفظ بي عقل لئه سزا بڻجي سگھن ٿا.
· لفظ عقل واري لئه فتح بڻجي سگھن ٿا.
· لفظ سوچي سمجھي ڳالھائجن ڇو جو وقت انھن کي پاڻ وٽ محفوظ رکي ٿو.
زبان
· زبان مٺڙي آھي ته ٻين لاءِ سڪون ۽ راحت آھي.
· زبان سان پيار حاصل ڪري سگھجي ٿو.
· زبان سان سچ ڳالھائجي پر حسد ڀريل لفظن کان پاسو ڪجي.
· زبان جي مار کان پاسو ڪجي ڇو جو اھا ھميشھ ياد رھندي آھي.
· پنھنجي زبان سان پاڻ پنھنجي تعريف نه ڪجي.
· ھر وقت زبان کولڻ پنھنجو پاڻ لئه مصيبت کي دعوت ڏيڻ آھي.
· موقعي مھل تي زبان کولڻ يعني ڳالھائڻ ڏاھپ آھي.
· زبان مان خوشامند ڀريل لفظ نه ڳالھائجن.
· زبان مان نڪتل لفظ پٿر بڻجي زخمي به ڪري سگھن ٿا ۽ گل بڻجي سرھاڻ به ڦھلائي سگھن ٿا.
دل
· دل قابوءَ ۾ آھي ته ڪاميابي آھي.
· دل ۾ درد جي جاءِ آھي ته اھا درياھ جيڏي وڏي آھي.
· دل اھو آئينو آھي جنھن ۾ سچائي جي تصوير نظر اچي ٿي.
· دل اھو نشيمن آھي جنھن ۾ پيار رھي ٿو.
· دل جي نظر سان ڏسجي ته ھر شيءِ خوبصورت آھي.
· دل جي سچائي خوبصورتي آھي.
راز
· راز جنھن جو آھي ان جوئي ٿي سگھي ٿو.
· راز کي اندر ۾ دفن ڪرڻ گھرجي.
· راز جي حفاظت ڪرڻ گھرجي.
· راز کليو ته راز نه رھندو.
· پنھنجو پاڻ کان سواءِ ڪوبه راز دار ڪونھي.
· راز کي پاڻ کان جدا ڪبو ته اھو در در ڀٽڪجي ويندو.
خوشبو
· ڏک جيترو گھرو ھوندو خوشيءَ لئه اوتري جاءِ ٺھندي.
· راز کي پاڻ کان جدا ڪرڻ بيوقوفي آھي.
· ماءُ کان سواءِ ڪوبه سچو دوست نه ٿو ٿي سگھي.
· خوشي، غم ۽ غصي وقت پنھنجو پاڻ کي قابوءَ ۾ رکڻ گھرجي.
· پيار ڏبو ته پيار ملندو دشمن سان به وفا ڪجي.
· گھڻو ڳالھائڻ يعني ڍارون ھڻڻ وارن جي محفل مان اٿي وڃجي يا خاموش رھجي.
حد کان وڌيڪ مذاق ذلت آھي.
· قلب کي قدورت کان پاڪ رکڻ سان چھرو نوراني ٿي وڃي ٿو.
· سچ چئجي پر ھر وقت اجائي بحث کان پاسو ڪجي.
· مسڪرائڻ چھري جي خوبصورتي آھي ۽ وڏا وڏا ٽھڪ ڏيڻ بدصورتي.
· روئجي پر اڪيلائي ۾ جيئن ڪنھن ٻئي کي خبر نه پوي.
· طنز فتني کي جنم ڏي ٿو.
دوست
· دوست اھو جيڪو مھربان، ھمدرد ۽ وفادار ھجي.
· دوست اھو جيڪو مخلص ۽ رازدار ھجي.
· دوست اھو جيڪو دوست کي برائي کان روڪي پر ان کان نفرت نه ڪري.
· دوست اھو جيڪو جيڪا نصيحت ڪري پھريائين پاڻ ان تي عمل ڪري.
· دوست اھو جيڪو بلنديءَ تي رسي به دوست کي ياد رکي ۽ ان سان نظر ملائي ڳالھائي.
· دوست اھو جيڪو ھجوم مان دوست کي ڳولي لھي.
· دوست اھو جيڪو غيرن سان ملي دوست مٿان ٺٺوليون نه ڪري.
· دوست اھو جيڪو منھن تي تنقيد ۽ پٺيان تعريف ڪري.
· دوست اھو جيڪو دوست جون ڪمزوريون ھٿ نه ڪري.
· دوست اھو جيڪو دوست کي ذھني اذيتون نه ڏئي.
· دوست اھو جيڪو دوست کي ضرورت لئه استعمال نه ڪري.
لڙڪ
· جن اکين ۾ لڙڪ نه آھن اھي اکيون ڪھڙيون.
· جنھن دل تي لڙڪن جي ٿڌڪار ڪانھي اھا دل ڪھڙي.
· جنھن خوشي ۾ لڙڪ نه وھن اھا خوشي ڪھڙي.
· جنھن پيار ۾ لڙڪ نه ھجن اھو پيار ڪھڙو.
· جنھن محفل ۾ لڙڪ لڪي نه سگھيا اھا محفل ڪھڙي.
· جيڪي لڙڪ ٻين جي ڏکن ۾ نه ڳڙيا سي لڙڪ ڪھڙا.
Comments
Post a Comment